Zaman zaman dalıp gider,mutluluk konusunu düşünür dururum.Hayatlarımızı,düşünürüm,her birimizin,maddi durumu,sosyal statüsü ne olursa olsun,yaşadığı zorlukları,uğraştığı tatsızlıkları ve kimi zaman,neleri aşabildiğimizi düşünürüm....İnsan doğasının ,yaşadığı en büyük acılardan sonra dahi, insanı ayağa kaldırıp,hayata devam etmesini sağlayan mekanizmalarını düşünürüm....Sonra elbette kendimi düşünürüm mutlumuyum diye ara ara sorarım..Çevremdekileri düşünürüm acaba mutlular mı?İşyerinizde veya özel hayatta kimi zaman elimizden geleni yapmamış olabiliyoruz..Peki bu mutsuzluğa devam etmek için sebep mi?HAYIRRR.....Kendimce bulduğum ve uygulamaya çalıştığım mutluluk tercihi ile alakalı minik yöntemlerimi paylaşmak istiyorum! Ancak bnde işler yolunda olmadığında,üzüntüden ağlıyacak duruma geliyorum veya kalp kırıklarımı dahada deşmek için Müslüm Gürsesten Affetle başlayıp Sezen Aksu'dan kaybolan yıllar şarkılarıyla soluğu aldığım çok oluyordur..Ancak bulduğum ve aslında sır olmayan çoğumuzun yaptığı şeyi yapıyorum...Kendime soruyorum.Beni mutsuzluğa iten bu sebepler.."Gerçek Sebep"mi yoksa "Sudan Sebep mi? kendimce şöyle bir sınıflandırma yaptım...Ölüm ve Sağlık dışında hiçbir sebep mutsuzluğumuza sebep olmamalı.Zira bunlar bizim kontrolümüzde değil,kendimiz ve sevdiklerimiz sağlıklı olduğu sürece, diğer tüm sebepler SUDAN,,, Öyle değilmi??????

 DİLEK OĞUZ