Zülfü Livaneli “Serenad” kitabında der ki “Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına,ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak.Kimi insanın yüreği karanlık,kimininki aydınlıktır.Geceyle gündüz gibi.Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme,herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama.kendini koru kızım,insanlara karşı kendini koru!

Gerçekten de böyledir hayat.Bir yolculuk bizimkisi.Otobüse binmişiz; kiminle yolculuk edeceğimizi bilmeden.Neyle karşılaşacağımızı düşünmeden.Verdiğimiz kararlarla rotamızı belirlerken ve günden güne sona yaklaşırken bir gün biteceğini bilerek..Ama nerede ve ne zaman bilmeden…

Madem kontrolün tamamı bizde değil o halde kontrol edebileceklerimizi mantığımızla seçerek düzenlemek güvenli bir yol değil mi?Aklımızı kullanmak,tercihlerimizi olası sonuçları göze alarak belirlemek.Seçimlerimizi duygu yoluyla değil de mantık yoluyla gerçekleştirmek ve güvende kalmak esas bana göre.Kiminiz bana katılmayabilir elbette. “Ne yani duygularımızı hiçe mi sayalım,yok mu edelim?”diye soruyor olabilirsiniz.Elbette bu bir tercih.Beynimizin ilkel lobuyla hareket ettiğimizde anlık hazlara odaklanırken,ön kısımda bulunan düşünen beyin bizi mantıklı olanı seçmeye çağırır.Anlık hazlarla anı mutlu yaşayıp geleceği yok saymak da,hazları yok sayıp geleceği güvende sürdürmek de kişinin beynini geliştirmesine bağlı.Ve bir psikolog şöyle der “Yüreğinin götürdüğü yere gidersen almaman gereken kalorileri alır,yememen gereken naneleri de yersin..ve bir ömür bunun pişmanlığıyla yaşarsın..”

Ben de derim ki,karşılaştığınız insanlarla kuracağınız ilişkilerin yönünü de,yerini de,karşının size nasıl davranacağını da belirleyen sizsiniz. Yüreğinizin götürmek istediği yer hep en tatlı seçim olacak olsa da faturası acı olursa son pişmanlık fayda etmez..Düşünen beynimizi daha çok aktif hale getirmek,haz ve eğlence merkezini kararlarımızı ve davranışlarımızın efendisi yapmamak,bir adım atarken üç adım sonrasını düşünerek davranmak…Sonuçta bu yolculuk bir kez ise bir daha mı geleceğiz bu dünyaya diye düşünerek bu dünyayı nitelikli yaşamak mantıklı bir seçenek olsa gerek..

SEVGİLERİMLE