Mutluluk hep başka yerlerde arandığı için bulunamayan bir şey.Kısa vadeli mutlulukların hastasıyız.Her şeyden önce daha fazla sevgiye ihtiyacımız var .Her şeyin başı sevmek ve iyilik için yaşamak ama biz kötüyüz sanki...Egolarımızz var çok fazla ayakkabımız var henüz ayakkabı giymemiş milyonlarca insan varken,dünyada ......Çok fazla evet o kadar çok kıyafetimiz var ki! Sabah uyandığımızda seçemiyoruz.Sırf bunu düşündüğümüzde bile kötü insanlarız.Fazladan alacağın bir pantolon yada ayakkabı yerine bir insanın günlük yiyeceğini karşılayabilirsiniz.Bunun verdiği mutluluğu hiç bir AŞK ta bulamazsınız.İyilik yapmak isteyen her zaman bir yolunu bulur ama senin mücadelen kısacık ömründe başını sokacak bir evse sadece , işte senin savaşın orada bitiyor..Bitiyor dedimse ilk ev için olan savaşın bitiyor..Bunun ardı arkası kesilmiyor.İkinci ev üçüncü ev oğluma bir ev torunuma...Bizler savaşı bitmeyen insanlar olmalıyız ama savaşımız ev ve evler olmamalı.Savaşımız dünyadaki bütün çocuklara çikolatanın tadını öğretmek olmalı.Televizyonlarda görüp ağlayan,ömrü boyunca reklamlardaki çikolatayı yiyemeyen çocuklara 'Al çocuk,bu senin hakkın.Özür dilerim senin hakkını çaldığım için.Özür dilerim sana bir çikolata değil de,kendime sayısız ev aldığım için.Hadi beni affet affedebilirsen' demeliyiz."