Son zamanlarda büyük küçük pek çok kişiden İzmir’de yeni açılan bir alışveriş merkeziyle ilgili hayranlık dolu sözler duyuyorum.Şöyle güzelmiş,böyle büyükmüş…Hiç merak etmiyorum.Orda bulunmamla bulunmamam arasında hiçbir fark yok benim için.Elbette bir gün işim düşer giderim ama orda olduğum için kendimde bir önem hissetmem.Ben zaten her zaman,her halimle kendim için biricik ve önemliyim.Giydiğim şeyle,bulunduğum,çalıştığım,oturduğum yerle,konuştuğum kişiyle …vs değil.Bize pompalanıp duran bu lüks algısı,lüks yerlerde bulunursak kendimizi zengin ve değerli hissettme duygusu,tüketme,harcama(artık ilişkiler de öyle)…vs tüm bu planın parçası olarak acaba esas hayranlık duymamız gereken şeyi unutmuyor muyuz?Üzerine bastığımız topraktan daha fazla hayranlığı hak eden bir şey var mı?Aşık Veysel’in dediği gibi:”Her türlü isteğim yar/Topraktan aldım/Benim sadık yarim/Kara topraktır”Toprak olmazsa tüm bu bitki örtüsü,her nevi hayvan ve biz insan olmaya çalışan “beşer” türü,yaşamımızı nasıl idame ettirirdik?Evet yapay zekalar,makineler,binalar,şehirler yarattık ama bir kelebeğin kanadını,onun üstündeki sanatı,papatyayı ve onun kokusunu yaratabildik mi örneğin? Sizce,YARADILIŞ bir AVM’ye duyulan hayranlık kadar bir hayranlığı,övgüyü,merakı ve hayreti hak etmiyor mu?Bedenimizin her bir hücresi,organı ayrı ayrı tasarlanıp birleştirilmiş.Ondan daha büyük bir makine var mı önünde diz çökülecek?Bir hayvanı seyrettiniz mi hayran hayran ki onun aslında özünde sizinle aynı olduğunu düşünerek?Denize her girdiğinizde,onun sadece bir su olmadığını;YAŞAM olduğunu fark ettiniz mi?Gökyüzüne baktığınızda yürüyen bulutları,vakitlice görünür olan ve olmayan güneşi,ayı,yıldızları bizden önce de sayısız insanın gördüğünü;bizim de gördüğümüzü ve bizden sonra da görüleceğini hiç düşünmediniz mi?Ve dahi nice nice galaksileri,formları,yaşamları inşaa eden bu idraksız ZEKA’ya,BİLİNÇ’e,KUDRET’e,SANATKÂR’a,MİMAR’a,MÜHENDİS’e,ÖĞRETMEN’e hayranlık duymadınız mı?Adına ne derseniz deyin bu var oluşun ama O’na hayranlık duymalısınız hakikatte.Bir AVM’ye değil.ÖZ’ümüzdeki hakikati hatırlamamız ve O’na hayranlık duymamız dileğiyle,Ya Rabb sen hayretimizi artır!