Çocukluğumun Mersin'i...

 Beydeğirmeninden döndünüz mü  size açardı kapılarını Hoşgeldin dercesine ve o Narenciye ile  deniz kokusu armonisi size evet artık MERSİN 'desin dedirtirdi.. Yarım asırlık yaşımdan  büyük olanlar dahada eski Mersini hatırlarlar , benim hatırladığım 12 yaşına kadar ki  çok güzel Mersindi usta ya...

3 Kısımdı sanki merkez, sahil ve Müftü köprüsünden sonrası... Müftü köprüsünden sonrası tek tük  apartman ve tek katlı  evler sonrası muğdat önü kumsal, sonrası zaten  olabildiğince sakinlik nerde Mezitli küçücük köydü,şimdikinden eser yok yani aslında ozamandan şimdiki de eser bırakmadılar..  MERSİN fuarıyla bütünleşen  Atatürk parkı  cıvıl cıvıl olurdu, sahildeki çay bahçeleri dost kahkahaları, sevdalıların yarenliği  ile hoş Seda bırakırdı..

Merkezdeki mahallelerde  teneke yağ kutuları içinde  fuller , kaıpı önlerinde  gece yarılarına kadar   yapılan komşu sohbetleri..Babannemlerde kalmaya bayılırdım  bu yüzden müthiş keyifli o sokakta 20 ev varsa hepsi aşağıda sohbet, kahkaha, fiskos.. Arapça _Türkçe sohbetler yaşlılarda..Kaç kuşak ayni sokak ayni mahallede acısında, tatlısında.. Sahurda keman,zurna  ile gezen Ramazan davulcuları ile değmeyin şenliğe..  Evler tek katlı da olsa da terasların asma çardakları olur yazın yatılırdı yıldızların altında . Ama önce illaki  kelam edilirdi.. Deniz masmavi, tertemizdi öyle Aydıncığ'a kadar gidilmezdi denize girmek için e tabi denizin önünde yoktu  altyapısı  olmayan koca koca apartmanlar.. (Sonra altyapıları yapılsada) Bahçelerin yerini aldı betonlar.. Şimdiki gibi sıcakta olmazdı oyüzden betonu az yeşili bol MERSİN ' di.O güzelim Mezitli, O güzelim Kızkalesi, o güzelim Erdemli betona kurban edildi turizm katledilerek.. Mersine sevdam yüzünden Çocukluğumun güzelliğini bozanlara kızgınım

Birde o günlerden kalan sislerin içinden bende ; yazın çok az kişi kalırdı kentte  herkes yaylaya göç ederdi yayla dönüşü birde Çiftehan yapılırdı ya sağlığa sağlık katılırdı  her şey doğal..

Çocukluğumun Mersini güzeldi.

Güzeldi be usta..