Evet Tamsayfa Gazetesi okuyucularım..Bu haftaki yazımı, içinde sevgi kırıntıları olan, hayata güzel bakmayı düşünenlere! Her insan her şeyi yapabiliyor ama insan gibi yaşamayı sevmiyor. Kendini kirletmeyi seviyor. Kirletmek nedir bilmezken tepeden tırnağa kirleniyor. Hiçbir yağmur arındıramaz bedeni ve de ruhu. Çünkü insan dünyaya iyi olmaya gelmiyor. Çocukken başlıyoruz kin tutmaya, nefret etmeye, kendini sevmeyenlere cephe almaya. Çünkü biz insanlar bir taraftan bakmaya başlayınca diğer tarafı unutuyoruz...Kötülük aslında sırf egolarımızdan ortaya çıkıyor.  “Benim neyim eksik?”, “Niye bende yok? “ şeklinde başlıyor. Hep başkasını kıskanmak var hep! Kendi fikrimiz,kendimize ait bir düşünce hiç yok! Fikir hırsızıyız,üretmiyoruz. Egolarımızdan arınamıyoruz. Gerçi öyle kolay değil çünkü ego insanın kendisidir. İnsan kendisinden öyle kolay kolay vaz geçemez. Bizim yaptığımızı hayvanlar yapmaz mesela. Bir köpek yaklaştığında onun başını okşarsınız, sizin yanınızdan ayrılmaz ama insan ayrılır. Sırf bu yüzden bile kötüyüz. Ben insanların kötü olduğuna inanmanız için yazmadım ama kötüdür..  Kötülük insanın içinde kalabilir, iyilik de öyle.. Biz kötülüğü içinde öldüren insanları sevelim. Sarıldığımızda kalbimizi titreten ve yarattığı depremlerle vücudumuzu sarsanı saralım. Saralım ki; o bizde kaybolurken biz ondan büyüyelim.