"Harika kadın" olmaya çalışmayı sen mi istedin? Kırgın ve mutsuz oldun ama kimse fark etmedi değil mi? Aslında bu sen değilsin de "miş" gibi davranıyorsun? Bırak bu tutarsız davranışları artık silkelen ve özüne dön!!! Dönüşüm zamanı gelmiştir belki de haydi kalk ayağa! Mayanda tükenmek var ve alıştırmışsın ne yazar...Senin gösterdiğin fedakarlığın karşısında düzeni senden başka ayakta tutmaya çalışan yok değil mi? Fakat unuttuğun çok önemli bir detay var Kadın! İlişkide paylaşım olmazsa verim alamazsın! Mutlu olamazsın alıştığın, "adım atarsam kırılır" diye tutunduğun dal kırılacak sanırsın... Oysa her yükü omuzladığın için o dalın artık dayanma gücünün kalmadığını bile anlayamaz hale gelirsin... Eğer ilişkide yapılması gereken tüm fedakarlıkları sen üstlendiysen paylaşımdan bir habersin demek ki! İlişkilerin paylaşım olmadan büyümesini de bekleyemezsin... Sen "mutsuz" olmayı tercih etmiş, "kusursuz" olma çabası içine girmişsin... Bu seni tüketir yapma!!! Başkalarına mutlu, tutarlı, mükemmel görünmek zorunda değilsin... Herkesin ihtiyaçlarına yetişemez hale geldiğin zaman, dünyanın bütün yükünü sırtlamış hissedersin.... İşte o zaman anlarsın ki, saçının her bir telini süpürge ettiğin, seni "miş" gibi taktir eden kimsecikleri etrafında göremezsin. Hatta senin görevlerini yerine getirmediğini sana acımazsızca hatırlatan kocaman kalabalıklar içinde küçücük kalırsın... Ne büyük hayal kırıklığı yaşıyorsun değil mi?? Sen eksik tamamlamak zorunda olmadığını değerli bir varlık olduğunu ne zaman anlayacaksın? Zaman aleyhine işliyor ve sen hala elinde alışılmış, sıkıcı, tek düze, hizmetkar bir edayla yetişebildiğin hayata mı tutunmaya çalışıyorsun? Kusursuz olmak sadece Yaradana tabi bir kelimedir ve anlamı çok ağırdır... Biz aciz kullarız ve sen yapabiliyorsan, o küçücük bedenine kocaman bir ruh sığdırabiliyorsan, inan bana o da yapabilir... Toparlayamadığını anladığın an da her şey için geç kalmış olabilirsin... Bırak dağınık kalsın... Değerini fark etmen dileğiyle...