Değerli okuyucum, yeni yılın ilk yazısı ile yeniden birlikte olmanın mutluluğu içinde öncelikle hepinizin yüreklerinden öperek, selamlıyorum.

Bu yazımda, hedeflerinize, hayallerinize, arzu ve isteklerinize ulaşmak için çıktığınız her yolda, Hırs mı yoksa Azim mi size eşlik etmeli? Sorusunda kendi yanıtlarınıza ulaşmanız için bir kez daha üzerinde düsünmenizi istedim…

Ben her iki seçeneğide Spirutüel yaşam felsefeme dayanarak, yorumlayacağım…

 Bana göre HIRS ile AZIM bir madalyonun iki ayrı yüzü gibidir… Azim, kişinin pozitif düşünce yapısında varlık gösterir ve olmasını istediği istek ve arzularına ulaşma yolunda olumlu ve  güçlü oldurtma duygusudur. Hırs ise, tutkulu istek ve arzuların mutlaka olması yolunda engel tanımayan, içinde öfke ve kızgınlığı barındıran, yenilgiyi asla kabul edemeyen negatif bir duygudur.

Hırs çoğu zaman başkaları ile yarış içinde olmayı tetikler, Azim ise kendisi ile yarışanların tercihidir. Kendini geliştirmek, deneyim kazanmak, başarmak ve kendini ödüllendirmek için girdiği yarıştır. Hırs ile azim arasındaki farkı tespit edebilmek biraz da yaş almakla alakalıdır. İnsan yaş aldıkca olgunlaşır ve kendini keşfetmeye, değerlerinin farkına varmaya başlar. Ne için, kimin için çabaladığının farkına varınca, gereksiz bir yarış içine girip, kendini Hırsın esiri yaparak yıpratmaz. Genç yaşlarda hırs daha fazladır.  O yaşlarda arkadaslarının ekonomik standartına ulaşmak, onda olanı mutlaka elde edebilmek hayatın tek amacı iken, orta yaşlarda neyin olmasını istiyorsak, olmadığı zaman hayrımıza olduğunu biliriz. Hayrımıza olmayacak işlerde ısrarcı olmak, herkesi ezip geçmek, mutlaka onu elde etme hırsına sahip olmak, istenilen gerçekleştiğinde sonuclarına da katlanmak zorunda bırakır…Oysa azim ile çıkılan yolda sabır, olmayınca kabulleniş vardır, ısrarcılık yoktur. Yeniden denemek için gayret yardır. Azim aslında, doğru insan olma yolunda göze aldığımız zorluklara katlanma çabalarının toplamıdır…!

Doğru insan olma yolunda, daha biliçli yaşamaya başladığımız ve ruhsal yaşamı öne çıkardığımız zaman, sadece ihtiyacımız olanı belirleyerek, bizim için doğru ve gerçekten gerekli olduğuna inandığımız hedefe ulaşmak için çaba harcarız. Hedefe pozitif bir inançla bağlanmak, sabır ve metanetle yürümeyi öğrenmek, kimsenin canını yakmadan isteklerimize azimle ulaşma yolu seçmek, insani bir duruştur. Azim içinde dengeyi ve kontrolü barındırır…O nedenle azmin zaferide kutlanmaya değerdir….!

Aşırı tutkuyu sonu gelmez isteklere arzulara ulaşmayı içinde barındıran Hırs, yukarıda  yenilgiyi kabul etmez demistim… Esasında ruhsal yaşamın içinde yenmek ve yenilmek diye bir kavram da yoktur. Olan yada olmaması gereken vardır. Depresyona sebep olan durumlardan biri de kaybetme duygusunu kabullenişi redetmekdir. Hırs kişiyi iradesinin dışında olan gelişmelere savaş açtırır. Benliğini esir alır, mutlaka istediği şeye ulaşmak için önüne gelen herşeyi yakıp yıkmasına, engelleri çeşitli oyunlarla aşmaya çalışmaya yönlendirir. Para hırsı, şöhret mevki makam hırsı, kişileri kendi çıkarları için en yakın arkadaşlarını dahi harcamaktan çekinmez bir kişi yapabilir…Bu kez de yaşadığı sosyal çevrede, olumsuz tepkiye neden olan hırsı, kişiyi yalnızlaştırır…!

Hırs‘in tek olumlu yanı, bir şeyi çok güçlü isteme arzusunun yarattığı motivasyon ve mücadele gücüdür. Sorun bu gücü kullanırken, merhametten uzak olmayı sağlayan o negatif ruh halini dengeleyebilme becerisidir. Bu ancak isteklere sınır çekerek sağlanabilir… Hırs kontrol edilmesi gereken bir duygudur. Aşırı hırslı kişiler amaçları uğruna başkalarının hak ve özgürlüğüne ve hatta değerlerine saldıracak kadar gözü dönmüs kimselerdir. Hırs‘ta Yaşam içinde cazip gelen, insanı büyüleyen tutku barındıran isteklere ulaşma yolunda hersey mubahtır…Oysa azimli kişiler, gerekli öneme sahip isteklerin kovalayıcısıdırlar…Azimin içinde kararlılık, istekle çalışma, gayret, inaçla bağlılık ve güçlü motivasyonla  mücadele vardır…Varmak istediği nokta değerliyse azimle yolda yürüyen kişi için, hedefe ulaşmak  doğru noktaya varışken, Hırs bazan yanılgıyı doğurur…Yıllar sonra kişi kendi hayatının o güne kadar yaianan kısmına geri dönüp baktığında eğer, „herşey boşunaymış, değmezmiş..“ diyorsa, yol boyu hırsla yürümüş demektir…!

 Ben Hırs‘ın esiri olup, yalnızlık  ve hiçlik duygusu ile yüzleşmektense, Azim’le hedefe yürümenin sonucu zaferle buluşmayı tercih edenlerdenim….Ya Siz….?

Sevgiyle kalın, Mutlu kalın.

Profesyonel Koç

Derya Colaker

www.deryacolaker.com