Elbette geçim çok kapsamlı bir kavram. Geçinemezsek seçimle ne işimiz olacak, hayatın tadını nasıl hissedeceğiz? Önce geçimi sağlamamız gerekir.

İnsanlarımız belli bir yaş kategorisine eriştiğinde, evinden ayrılıp, bir yuva kurup bir iş bulup hayatını yaşamayı düşler. Bulduğu iş alanında çalışırken, sosyal güvenlik kurumları, her ay maaşımızdan belli miktarlarda emekli kesenekleri keserek, biriktirmeye başlarlar.

Bu kesilen emekli keseneklerinin kontrolü daima sosyal güvenlik kurumunun elindedir. Onlar yatırım planları yaparak, ilgili işçiye, memura emekli olduklarında bunları her ay ödemek için biriktirirler, faizlere yatırırlar ve nihayet ilgili insana emekli maaşı bağlayarak ölene kadar ödemeye devam ederler.

Yani emekli maaşını bir biriktiriyoruz hem de yıllarca beş kuruşuna el sürmeden. Ama bizlere emekli olduğumuzda hala yıllar evvelki maaş tutarında ödeme yaparsalar, maalesef geçinemeyiz.

Maaşlarımız her yıl güncellenmeli ve piyasa zamlarına uygun hale getirilmelidir. Bu bir kanundur ve bu kanun uygulanmalıdır. Son birkaç yıldır değişen piyasa koşulları içinde emekli maaşları evvelki zamanlarda ödenen rakamlara döndü. Bir ev kirasının en ucuz 10.000 lira olduğu bir dönemde, emekliye hala 10.000 lira vermek ahlaki değildir, vicdansızlıktır. Bu konu yeniden güncellenmelidir.

İnsanların geçimini sağlayamayan nice hükümetler, yönetimde kalamamışlardır. Bu konu çok önemlidir. Ülkemizde maalesef orta direk yıkılmış, yerine bir ezen, birde ezilen toplum oluşmuştur. Bu düzen değişmeli, hakça paylaşım ile tüm aileler ve emekliler mutlu yaşam koşullarına ulaştırılmalıdır.