Duygusal yükler, bizim tarafımızdan rahatsızlık verici duygulardır. Bu rahatsızlığa neden ise, sıkışmış, bloke olmuş, bastırılmış ve kontrol edilmiş enerjidir. Duygusal yük taşıyan kişi er ya da geç fiziksel. zihinsel ve duygusal bir dram sergiler.

Duygusal yükler genelde çocukluktan beri taşıdığımız ve ya sonradan yaşam içinde zorluklardan kaçışlarda kendi kendimize edindiğimiz kamburlarımızdır. Bizimle büyüyen bu yükleri, alışılmış olduğundan çoğu zaman hissedemeyiz. Duygusal mühürlenmelerin etkisi yaşamı deneyimlerken yansır ve rahatsızlık veren çözümlenmemiş, icselleşmemiş bastırılmış duygular olarak karşımıza çıkar. Oysa duygunun özündeki baskıya karşı koyuşumuz, bir çatışmaya, bu çatışma da kızgınlığa sebep olur. Bunun sonucunda icsel kızgınlıklarımızın yansıması hayatımızı zehir eder.

Insanın duygusal yüklerinin en belirginleri korku-öfke- ve acıdır. Duygusal yükün ilk sonucu ise dramdır. Dram bizim kendimize gösteremediğimiz ilgiyi başkalarından almak için fiziksel zihinsel veya duygusal tepkilerimizin bir yansımasıdır. Arzu edilen ilgi ve kabullenme hissi bu noktada duygusal yük oluşturur ve rahatsız edicidir. Yansıtan ise dramı dışarıdan birinin bu rahatsızlığı geçireceğine olan yanlış inanca sahiptir. Oysa sadece çözüm kendimizdedir. Kendi kendimize koşulsuz ilgiyi göstermemiz gerekir.

Duygusal yükün ağırlığından kaçış yollarının en belirgini ‘bağımlılıktır’. Alkol, sigara ve esrar gibi kullanımlar sadece sıkıntıyı yatıştırmak için bir nevi sığınaklardır. Burada da duygusal yükün ne olduğunu tespit etmek ve kendi kontrol mekanizmamızı geliştirerek üstesinden gelmek gerekir. Duygusal yüklerimizi boşaltmazsak bir şekilde hep birşeylere bağımlı oluruz.

Bütün hastalıkların, bağımlılıkların hepsi duygusal bedenimizde çözümlenmemiş rahatsızlıkların dışa vurumudur. Duygusal yüklerden kurtulmanın en önemli aşaması deneyimlerimizin sorumluluğunu almak ile başlar. Kendi çıkmazlarımızdan biz sorumluyuz. Önce kendimize karşı dürüst olmalıyız.

Enerjimizi bir davranışın sebep olduğu duygusal yüke yöneltip ondan kaçmak için bağımlılık  ya da ıstirap çekmek yerine o davranışın altında yatan duygusal yükü tespit edip, o yükten kurutulmanın yolunu yine kendimizde bulabiliriz. Kaçmakta olduğumuz duygusal yükler ile yüzleşmek çoğu zaman keyifli değildir. Fakat içsel açlığımızı doyurmaya başlayınca duygusal yükler yok olur. Hayattan zevk almaya başlarız. Aşırı yemek, işkoliklik, başkaları için yaşamak gibi v.s yöntemleri içsel açlığa çareler aramak için kaçış olarak seçeriz. Oysa kendi içsel yolculuğuna odaklanarak cıkış arama eylemi iyileşme sürecini getirecektir. Bu yolculuk aşama aşama olacaktır. İlk odaklanma süreci fiziksel farkındalığımızı artıracak, ikincisi zihinsel netlik kazandıracak, son olarak duygusal bütünlenme kapasitemiz genişleyecektir.

Duygusal yükler o kadar ağır yaşanabilirki, tıpkı okyanusta bir köpek balığının saldırısına uğramış gibi bedeniz derin ısırıklar ile dolar. Bu ısırıkların acısına dayanmak için birşeylere bağlanma ve suçlama, bahaneler üretmek ile sadece ısırıklara yara bandı yapıştırmış olursunuz. Geçici çözümler ise yarayı dindirir fakat asla iyileştirmez.

Duygusal yüklerden kurtulmanın en temeli, tamamlanmaya söz vermekle olur...!

Sevgiyle , Mutlu kalın

Profesyonel Koç

Derya Colaker

www.deryacolaker.com