ANNEYİM BEN…
Daha doğarken aldım belki bu unvanı da büyümeyi bekledim kim bilir?... Sen kızsın, bebekle oynarsın dediler;sarıldım bebeğime, mamalar yedirdim ona şakacıktan. Saçlarını topladım, uyuttum kucağımda, gezmelere götürdüm, ninniler söyledim ona…Meğerse hepsi bir provaymış sonradan anladım…Anne olunca anladım…
Anne olunca anladım ben aslında dünyanın kaç bucak olduğunu…Sevilmeyi beklemeden karşılıksız sevginin ne olduğunu. Küçücük bir kız çocuğu verdiler elime…Al bu senin dediler ..O ana kadar sadece hayali varken elimde varlığıyla geldi yanıma…Kondu başımın üstüne.. Vazgeçemeyecekmişim, geri gönderemeyecekmişim artık, kendi canıma can olacakmış, hayatıma hayat olacakmış meğer o küçücük varlık…Neyse ki provasını yapmıştım yıllar önce ,azıcık biliyorum yani ne yapacağımı. Ama bu canlı, acıkıyor, susuyor, konuşamıyor, ağlıyor, hasta oluyor, uyumuyor, doymuyor, tekrar ağlıyor ,hep ağlıyor…İşte o an anlıyorum ki artık gerçek hayattayım.. Oyuncağım değil elimdeki;canlı ve bana ait, bana muhtaç, benim isteğimle benim olan gerçek bir bebek o…Kızım o benim…
Zaman hızla geçiyor düşe kalka, yanıla yakıla, ağlaya sızlaya, güle oynaya…Bebek büyüyor günler geçerken…Ben büyüyorum aslında; sınırlarım, hayırlarım, duvarlarım, kırmızı çizgilerim, kararlarım oluyor tek tek… Saçlarıma aklar düşüyor bir bir…Artık sadece bir ben değilim…Anneyim ben ve açarsak aslında aşçıyım, hemşireyim, öğretmenim, tamirciyim, ütücüyüm, servis şoförüyüm, kuaförüm, doktorum, çanta taşıyıcısıyım, komiyim…Duruyorum şöyle bir ve hatırlıyorum kendi annemi bir anda…O da benim her şeyimdi ben büyürken, anlamamışım ki o zaman çocuk aklımla…Üzmüşüm, korkutmuşum, zorlamışım sabrını ..Tek anladığımsa karşılıksız, çıkarsız  sadece sevildiğim o kollarda…
Ne zormuş annem, anne olmak…Hep bir yürek çarpıntısı, hep bir kaygıyla yaşamakmış meğer…Kendinden önce hep onu düşünüp ,kendinden hep vermekmiş meğer…Ne şanslıymışım ki seven bir anne seçmiş beni…Ne şanslıyım ki sevdiğim çocuklarım var benim…Zor da olsa, dar da olsa iyi ki de anne olmuşum ben…
Anneler Günümüz kutlu olsun…
                                                                                                                           Sevgilerimle… EDLAN BOSTANCI