Geçtiğimiz sezonun korkulan takımıydı Mersin İdmanyurdu. Hani dedelerimiz boşuna dememiş: “Her yokuşun bir inişi var” diye. Bizim Kırmızı Lacivertli ekibimizde Atalarımızın yüzünü kara çıkarmadılar. Sezona kötü başladık, herkesin “bu takımdan hiçbir cacık olmaz” terimini kullanmasına sebep olduk. Umutsuzluk ortamına girildiği bir anda kazanılan Trabzon Galibiyeti umutların yeniden yeşermesine neden oldu. Elde edilen 3 puan kimini sevinçten ağlattı kimin ide, sevinçten güldürdü. Maçın bitiş düdüğü ile birlikte gözlerim Basın tribünümüzün bitişindeki ŞEREF tribününe çevrildi. Sevinenler çoğunlukta göze çarparken bir kısım sevinmeyenlerde vardı. Bunlar işte aramızdaki İrlandalılar. Bunlar var ya bunlar yaşadığı kentte güzel şeyler olmasını istemeyenler. Bunları vicdanlarıyla baş başa bırakıyorum. Şimdi gelelim Başkan Ali Kahramanlıya birkaç iyi niyetli yöneticiyle yine bu sezonda da baş başa kalmış. Etrafı canlı bombalarla dolu… Yönetimde olupta alacaklarına temlik koyanlar mı, yönetimde olup ellerini ceplerine atmayanlarmı,hemen hemen hepsi Kahramanlının etrafını sarmışlar. Tek istekleri Kazandıkları kentin takımına sahip çıkmadan yöneticilik yapmak olmuş… Bu kişiler konuştular mı mangalda kül bırakmazlar, seçim zamanı takıma maddi katkı sağlamak için yönetime girmek isteyenleri yönetime girmesin diye önünü keserler. Bunları bizler çok iyi tanırız da her nedense Başkan ve yanındaki birkaç iyi adam tanımaz. Böylesine karmakarışık bir ortamda Ali Kahramanlı Başkanlık yapabiliyorsa alkışlamak lazım. Tüm bu olumsuzluk ve maddi sıkıntılara rağmen Süper ligdeysek çok şanslıyız….Benden söylemesi.
Trafik denetimleri kapsamında; 127.647 araç...
Sohbete annelerin yaşadıkları deneyimler, karşılaştıkları...
Ziyarete, Silifke Kaymakamı ve aynı...
Yıldız, “Bizim amacımız, tertemiz sokaklar...
Yorumlar