Hayata yenik başlamak
buğulu gözyaşlı gözlerin, bakışların
Ne olduğunu anlamadan.
O anda anlamıyorsun
Hayat sana öyle bir yük yüklüyor ki;
Ne olacağını kestiremiyorsun.
Sadece bakıyorsun
Şaşkın, korkulu ve üzgün
Etrafta kardeşlerim, canım anam, insanlar ağlaşıyorlar
Çoğu yanına çağırıp sarılıyor, öpüyor
Odalarımız dolu dolu
Evin içinde çığlıklar, sesler dolu.yanından bir an bile ayrılmayan kızkardeşim,erkek kardeşim ,her gün ziyaret eden abim,
Ne oldu?diyorsun, ne olmuş olabilir…
Beyaz çarşafa sarılmış uzun bir şey odanın ortasında ve üzerinde bıçakkk..
Gel gel bak diyorlar son kez babana.şaşkın şaşkın,
Babam mı? diyorum.
“Benim babam ölmez bizi bırakmaz” ,diyorum.
İnsanların sesi daha da yükseliyor
Daha bağırıyorlar
Eğiliyorum yanına
O titreyen ellerimle önce yüzüne dokunuyorum
Sonra saçına, birkaç saat önce ruhunu teslim etmiş babamın alnından daha sonrada ellerinden öpüyorum…
Değil diyorum bu babam değil
salonda oturuyor TV de arka sokakları seyrediyor diyorum.
Anlamsız bakışlar, üzüntülü, yaşlı gözlerle için için isyan ediyorum.Ve ertesi gün acı gerçek ,toprak..
Yorumlar